Η Παννάξα, θα αγωνιζόταν με τον ΑΟ Μυκόνου, μια ομάδα απέναντι στην οποία, είχε τη χειρότερη δυνατή παράδοση σε τελικούς, μια ομάδα σαφώς πιο ξεκούραστη και πιο φρέσκια (λόγω του βαθμού δυσκολίας του δικού της πρωταθλήματος), ενώ το παιχνίδι θα παιζόταν σε γήπεδο με πλαστικό χλοοτάπητα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι παίχτες του Πανναξιακού, έφτασαν στο γήπεδο λίγα λεπτά πριν την έναρξη του παιχνιδιού λόγω της καθυστερημένης άφιξης του πλοίου, ζαλισμένοι ακόμα από το κουραστικό ταξίδι και με την προθέρμανση να γίνεται στα γρήγορα για να μην καθυστερήσει περαιτέρω η έναρξη του τελικού.
Αυτά ως εισαγωγή...
Διότι μέσα στο γήπεδο ο Πανναξιακός έδειξε για μια ακόμα φορά, ότι δεν καταλαβαίνει από δυσκολίες και βάσανα...
Κυρίαρχος στον αγωνιστικό χώρο, πήρε με το σπαθί του και καθαρά το κύπελλο, ενώ το φτωχό 1-0, αδικεί την προσπάθεια που κατέβαλαν τα παιδιά του Γιώργου Βλαστού, καθώς ειδικά στο 2ο ημίχρονο χάθηκαν απίστευτες ευκαιρίες, με αποτέλεσμα το σκορ να παραμείνει σε λογικά επίπεδα...
Το γκολ-ποίημα του Κώστα Δερμιτζάκη στο 25' ήταν πάντως αρκετό για να χαρίσει στην ομάδα της Νάξου, το 5ο κύπελλο της ιστορίας της, κύπελλο που έρχεται στο νησί για 2η σερί χρονιά.
Ο αρχηγός Γιώργος Κατσάνης, σήκωσε το κύπελλο μέσα σε αποθέωση, μπροστά στους τυχερούς φιλάθλους του Πανναξιακού, που ''σκυλοπνίγηκαν'' μέχρι να φτάσουν στην Ερμούπολη, για να είναι παρόντες σε μια ακόμα μεγάλη στιγμή για το σύλλογο. Και η Παννάξα τους αποζημίωσε με τον καλύτερο τρόπο...
Πανναξιακός (Βλαστός): Θέμελης, Μπονιάκος, Τζωρμπατζάκης (Πετρόπουλος), Σταυρόπουλος, Τόσκας, Αριανούτσος, Καρούσης (Κατσάνης), Αθανασίου, Ντούκα (Κεμαβόρ), Δερμιτζάκης, Τερόλης.
ΑΟ Μυκόνου (Παχατουρίδης): Γιονκ, Καρατζάς, Θεοδώρου, Μπαλής, Βαλαμούτης, Αργυρόπουλος, Αργυρίου, Ξένος, Τσαλμάς, Κηπριτίδης (Μπουρντένης), Πανέτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου